loading...
وبلاگ آموزشی مهدی
mahdi بازدید : 62 سه شنبه 07 شهریور 1391 نظرات (0)
تدوين با Edius (قسمت سوم) 
 
 

اشاره :
موضوع آموزشي اين مقاله، ترانزيشن‌هاي Edius است که پس از فيلترها، مهمترين ابزار براي ايجاد جلوه‌هاي تصويري به حساب‌ مي‌آيند. 
مقدمه
ترانزيشن‌هاي Edius در نگاه اول مانند ديگر برنامه‌هاي تدوين است ولي پس از آشنايي درخواهيد يافت که قدرت، قابليت و انعطاف پذيري سيستم ترانزيشن Edius در ميان برنامه‌هاي تدوين، کم نظير و منحصر به فرد است.
ترانزيشن‌ها
Edius از دو روش متفاوت براي ايجاد ترانزيشن‌در بين کليپ‌ها استفاده مي‌کند.
روش اول Same-Track transition است که نحوه استفاده از ترانزيشن‌ها را در بين کليپ‌هاي موجود در يک تراک ويديويي بيان مي‌کند و روش دوم
Multi-Track Transition است که براي ايجاد ترانزيشن در بين کليپ‌هاي مختلف در تراک‌هاي ويدئويي متفاوت بکار مي‌رود.
هر دو اين روش‌ها محاسن و معايب خاص خود را دارند که تدوينگر مي‌بايست بر اساس پروژه خود و محيط Timeline بهترين روش را انتخاب کند.

Same-Track Transition
ابتدا با روش Same-Track آغاز مي‌کنيم. بدون شک اين روش براي همه تدوينگرها آشناست به دليل اينکه اين يک روش پايه براي استفاده از ترانزيشن در تمام نرم‌افزارهاي تدوين است.
تقريبا پس از روش A/B Editing که پنجره Timeline شامل يک تراک مستقل براي ايجاد ترانزيشن بود روش Single-Track يا Same-Track طراحي شد که امکان ايجاد ترانزيشن را در بين کليپ‌هاي موجود در يک تراک ويديويي فراهم مي‌آورد. امتياز برجسته اين روش، حذف محدوديت در استفاده از ترانزيشن‌ها در پنجره Timeline است بطوريکه تدوينگر مي‌تواند به تعداد نامحدود از ترانزيشن‌ها در تراک‌هاي ويديويي مختلف استفاده کند. اما اين روش اشکالاتي را نيز به همراه دارد که مهمترين آن نحوه تقابل ترانزيشن با فريم‌هاي اضافه و Overlap است که اولا نقطه شروع، پايان و مرکزي ترانزيشن بر اساس کدام فريم تنظيم شود ثانيا زمان ترانزيشن چگونه با زمان فريم‌هاي Overlap تنظيم شوند.
در شکل 1 نمايي از روش Same-Track مشاهده مي‌شود. در اين روش کليپ‌ها مي‌بايست در امتداد هم و در يک تراک ويديويي قرار بگيرند. براي اعمال ترانزيشن به کليپ‌ها، ابتدا بايد خط ويرايش را در مرکز تلاقي دو کليپ قرار دهيد سپس از پالت Effect ، ترانزيشن مورد نظر را انتخاب کنيد و با Drag & Drop آن را به کليپ اعمال و يا مي‌توانيد از کليد Add Transition در پنجره Timeline استفاده کنيد.

شکل 1
نحوه دسترسي به پارامترهاي ترانزيشن مانند فيلترها است براي بازکردن پنجره تنظيمات ترانزيشن بايد دو بار بر روي نام آن در پالت Information کليک کنيد يا از دکمه settings در پالت Information استفاده کنيد. البته پنجره تنظيمات ترانزيشن را از داخل پنجره Timeline نيز مي‌توانيد با دو بار کليک بر روي ترانزيشن، مستقيما اجراکنيد. پنجره تنظيمات ترانزيشن شامل بخش‌هاي مختلفي است که با توجه به نوع ترانزيشن با يکديگر متفاوتند. بخش‌هايي که در اکثر ترانزيشن‌ها ثابت هستند به شرح زير مي‌باشند (شکل 2).


شکل 2
Presets : مهمترين و کاربردي‌ترين بخش در پنجره تنظيمات ترانزيشن است. بخش Presets شامل ترانزيشن‌هايي مشابه بر اساس ترانزيشن اصلي و مادر است.
ترانزيشن‌هاي اصلي در Edius Pro در پنج گروه اصلي به نام‌هاي SMPTE ,Xplode ,2D ,3D و Alpha قرار مي‌گيرند هر کدام از اين ترانزيشن‌هاي اصلي، شامل مجموعه‌اي از ترانزيشن‌هاي فرعي هستند که عملکردي مشابه ترانزيشن اصلي دارند و بر اساس ساختار آنها طراحي شده‌اند. ترانزيشن‌هاي فرعي را به نوعي مي‌توان ترانزيشن سفارشي قلمداد نمود. در بيشتر موارد ترانزيشن‌هاي فرعي از نظر ساختار زيبا شناسي و انطباق با پروژه از عملکرد بالاتري برخوردارند.
Options: در اين بخش سبک اجراي ترانزيشن و جهت حرکت آن در کادر نمايشگر مشخص مي‌شود. اگر مي‌خواهيد جهت حرکت ترانزيشن را با سوژه در فيلم منطبق کنيد بايد از پارامترهاي اين بخش استفاده کنيد.
Keyframes : هر ترانزيشن از دو نقطه شروع و پايان تشکيل شده که نقطه شروع صفر و نقطه پايان صد است. ارقام بين اين دو نقطه، درصد اجراي ترانزيشن را مشخص مي‌کنند مثلا اگر بخواهيد از ترانزيشن Circle به عنوان يک افکت ثابت استفاده کنيد و کليپ A را در مرکز کليپ B در کادر دايره‌اي شکل نشان دهيد
( شکل 3) بايد مقدار پارامتر Keyframes را در نقطه شروع و پايان بر روي پنجاه درصد قرار دهيد. 


شکل 3
General : اين بخش شامل پارامترهايي عمومي‌ براي ترانزيشن‌هاست. اجراي معکوس ترانزيشن‌ها، غير فعال کردن Over Scan و غير فعال کردن فيلتر Antialias از پارامترهاي اصلي اين بخش به حساب مي‌آيند.
Shadow, Object, Texture, Edge, Backside و Background از ديگر بخش‌هاي پنجره ترانزيشن است که کاربرد آنها معمولا براي ترانزيشن‌هاي سه بعدي مي‌باشد.

فريم‌هاي Overlap در ترانزيشن‌ها
در شکل 1 مشاهده مي‌کنيد که اعمال ترانزيشن به کليپ A و B تاثيري در زمان کليپ و زمان پروژه نداشته است و کليپ‌ها همچنان در زمان اصلي خود باقي ماند‌ه‌اند. با توجه به اينکه ترانزيشن‌ها در فضاي مشترک بين دو کليپ قرار مي‌گيرند و از فريم‌هاي overlap براي اجرا استفاده مي‌کنند کاهش زمان کليپ‌هاي A و B به اندازه زمان ترانزيشن امري کاملا منطقي به نظر مي‌رسد.
در شکل 4 مي‌توانيم ارتباط بين ترانزيشن و طول پروژه را بررسي کنيم. ترانزيشن به عنوان يک رابط انتقالي، هميشه بين دو کليپ قرار مي‌گيرد و فضاي بين آنها را پر مي‌کند به فضاي مشترک بين دو کليپ overlap نيز گفته مي‌شود که با زمان ترانزيشن برابر است. هر چقدر فضاي مشترک بين دو کليپ بيشتر باشد زمان ترانزيشن بيشتر مي‌شود به عبارت ديگر اگر بخواهيم زمان يک ترانزيشن را افزايش دهيم بايد منطقه مشترک بين دو کليپ را بيشتر کنيم اگر طول يک پروژه را فاصله بين نقطه شروع کليپ A با نقطه پايان کليپ B بدانيم افزايش زمان overlap باعث نزديکتر شدن دو کليپ به يکديگر و در نتيجه کوتاه‌تر شدن طول پروژه مي‌گردد يعني اگر دو کليپ به زمان 50 فريم را در امتداد هم در يک تراک ويديويي قرار دهيم پروژه‌اي به طول 100 فريم خواهيم داشت که فاقد منطقه مشترک (overlap) است حال اگر بين آنها منطقه مشترکي به طول 30 فريم ايجاد کنيم بديهي است که زمان پروژه به اندازه 30 فريم کاهش مي‌يابد و به 70 فريم مي‌رسد.

شکل 4
آنچه که بيان شد تکنيک ترانزيشن گذاري در سيستم A/B Editing مي‌باشد که در آن منطقه مشترک بين دو کليپ قابل مشاهده بود و ترانزيشن از کليپ‌هاي بالايي و پاييني براي انتقال تصوير استفاده مي‌کرد. اما روش استفاده شده در سيستم Same-Track متفاوت است. در اين روش ترانزيشن به جاي استفاده از فريم‌هاي اصلي از فريم‌هاي اضافي که در خارج نقاط In point و Out point کليپ‌ها قرار دارند براي انتقال تصوير استفاده مي‌کنند به عبارت ديگر در اين روش، براي ايجاد منطقه overlap از فريم‌هايي استفاده مي‌شود که در خارج از زمان اصلي کليپ قرار گرفته‌اند. اين نوع روش ترانزيشن گذاري که single Track يا Same-Track ناميده مي‌شود طول پروژه را تغيير نمي‌دهد و زمان کليپ‌ها را ثابت نگه مي‌دارد.
اکثر برنامه‌هاي تدوين ديجيتال از اين سيستم براي ترانزيشن گذاري در کليپ‌ها استفاده مي‌کنند. اين سيستم براي اجرا شدن پيش شرطي دارد و آن بودن فريم‌هاي اضافه در کليپ مي‌شود منظور از فريم‌هاي اضافه، فريم‌هايي هستند که در کليپ قرار دارند ولي در پنجره Timeline استفاده نشده‌اند مثلا اگر شما از يک کليپ 90 فريمي، 70 فريم آن را در Timeline استفاده کنيد 20 فريم اضافه خواهيد داشت(شکل 5).

شکل 5
بنابراين حالت دومي ‌نيز وجود دارد و آن هنگامي‌است که کليپ فاقد فريم‌هاي اضافه باشد و تمام فريم‌هاي کليپ در پنجره Timeline استفاده شده باشد در اين حالت برنامه‌هاي تدوين عملکرد متفاوتي دارند.
پريمير پرو با تکرار و فيکس کردن فريم‌هاي In point و Out point، فريم مورد نياز ترانزيشن را تامين مي‌کند و زمان پروژه را ثابت نگه مي‌دارد در حالي‌که Edius از اين روش استفاده نمي‌کند و ترانزيشني را به کليپ اعمال نمي‌کند. روشي که Edius در اين حالت ارائه مي‌دهد سيستم ترانزيشن گذاري A/B Editing مي‌باشد که براي اجرا، ‌از فريم‌هاي اصلي کليپ استفاده مي‌کند. براي تغيير وضعيت سيستم Same-Track بايد به منوي Settings برويد و گزينه Application Settings را انتخاب کنيد و در پنجره تنظيمات برنامه( شکل 6 ) ، گزينه Expend clips when applying transition/cross fade را غير فعال کنيد.

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نظرسنجی
    بیشترین استفاده‌ای که از تلفن همراه‌تان می‌کنید مربوط به چه کاری است؟
    آمار سایت
  • کل مطالب : 1017
  • کل نظرات : 88
  • افراد آنلاین : 3
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 14
  • آی پی دیروز : 81
  • بازدید امروز : 17
  • باردید دیروز : 275
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 4
  • بازدید هفته : 473
  • بازدید ماه : 292
  • بازدید سال : 25,345
  • بازدید کلی : 419,369
  • کدهای اختصاصی